A cup of coffee and a VOLCANO, is there a connection?
Söngur / singing / G.Helga Ingadóttir
Útsetning á Heyr Himna smiður / exposure and sound mix / Pétur Hjaltested
Þessi mynd er um leirkerasmíði og hönnun á nytjalist, en einnig hvernig við notum íslensk jarðefni til að búa til okkar eigin glerunga - Ísland, land elds og ísa, þ.e. okkar innblástur og ef horft er vel má sjá íslenska náttúru og kraftinn sem býr í landinu endurspeglast í litum "Eldfjallaglerunga". Handverk sem að á sér fyrirmynd í árþúsundir, þó svo að á Íslandi sé leirkerasmíði mjög ung að árum. Það er það sem er svo frábært við Karolina Fund, við getum hjálpað hvort öðru til að láta draumana rætast og nú biðla ég til þín.
Við biðlum til allra sem að hafa áhuga á að viðhalda þekkingunni á handverkinu.
We want to take you to a tour in Iceland, where we get our volcanic materials, as well as in our pottery workshop and show you how we do it. In the hope that you are interested in supporting us after you have seen and read about the project. With lots of thanks and warm wishes to you and Note; that the English text is always below the Icelandic.
Við Þór kynntumst fyrir tilviljun, þegar að ég fór mannavillt á hjóli úti á Seltjarnarnesi, þ.e. ef að tilviljun er til! Eftir það hófustu ferðalög á fjallahjólum, sem virkilega tók á úthaldið að klára, í allskonar veðri og vindum. Það má líkja því við hvernig það er að reyna að lifa á listinni, því að við höfum bæði þurft úthald og trú á að við gætum klárað ferðina.
My husband Þór (Thor) and I met by coincidence, that is if coincidences exist, as I mistook him for someone else while riding my bike in Seltjarnarnes. Shortly there after we started going on biking tours together, physically and mentally exerting tours in all weather conditions, challenges to overcome that have prepared us for the ensuing effort of making a living from our art as we have needed faith and endurance to pull through.
Við hjónin erum búin að vinna saman í handverkinu - nytjalistinni, um langt skeið.
Þegar ég sá manninn minn fyrst renna, þá var ég hugfangin af því hvernig þessi leirdrulla virtist svo auðveldlega og áreynslulaust breyttast í form sem kveikti löngun til að koma við og handleika það. Svo sannarlega er þetta galdur, list ef ekki hvað hugsaði ég.
Ég hef síðan handleikið hlutina hans, skreytt og búið til glerunga fyrir þá með mikilli ánægju. Vissulega hef ég einnig unnið mín verk í leirinn og í þessu sem og í öðrum listgreinum, er maður aldrei fullnuma og endalaust hægt að þroska sig og bæta við sig. Æfingin skapar meistarann - ekki satt!
The first time I watched my husband handthrowI was fascinated by how easily and effortlessly the lump of clay took form in his hands, filling me with a desire to touch it and sense it. I marvelled at it and found the process magical and purely artful.
I constantly take pride in fondling his creations, decorate them, manoeuvre glazes with the utter most pleasure and make my own creations with clay. As for any art form the skill is ever evolving and new skills are still to be learned. Practice makes perfect! Is that not found to be true?
Sjá í hinni öldnu Bók bókanna – Gamla Testamentið
Jeremía og leirkerasmiðurinn
1 Orðið sem kom til Jeremía frá Drottni: 2 Farðunú niður í hús leirkerasmiðsins. Þar mun ég láta þig heyra orð mín.
3 Ég gekk því niður til húss leirkerasmiðsins einmitt þegar hann var að vinna við hjólið. 4 Mistækist kerið, sem hann var að móta úr leirnum, bjó hann til nýtt ker eftir því sem honum sýndist best.
Okkar fyrsti leirkerasmiður var Guðmundur frá Miðdal (20 öldin) og var hann mikill áhrifavaldur í lífi Þórs sem drengs, en hann bjó ekki langt frá Meistaranum og voru pabbi hans og Guðmundur miklir vinir. Þór var því að snussast í kring um Guðmund, horfa á hann renna og skapa leirmuni. Þarna var vegur hans lagður.
1 The word which came to Jeremiah from the LORD, saying,
2 Arise, and go down to the potter's house, and there I will cause thee to hear my words.
3 Then I went down to the potter's house, and, behold, he wrought a work on the wheels.
4 And the vessel that he made of clay was marred in the hand of the potter: so he made it again another vessel, as seemed good to the potter to make it.
The first Icelandic potter was Guðmundur from Miðdalur (20th century)
He was a big power of influence in Thor's lifeas Thor frequented his home as a young boy, growing up in his neighbourhood, his father and Guðmundur being friends. As Guðmundur handthrew and created pottery the young boy took avid notice and there his road was paved.
En það er ekki nóg að hluturinn sé fallegur og gleðji augað, hann þarf að virka fullkomnlega sem nytjahlutur, þægilegur í notkun og helst þannig að við freistumst til að nota hann umfram aðra hluti sem við eigum, já svona kalli á okkur, notaðu mig, notaðu mig ...
To function perfectly as an applied art designt is not enough for pottery to be pleasant and eye pleasing. It must be easily put to use and be more attractively practical than similar things in our possession so as if it calls to us "use me", "use me!"
Eldfjallaglerungar eru áferðarfallegir, annaðhvort háglansandi eða silkiglansandi, en þannig völdum við að hafa þá, notalega viðkomu þegar við handleikum hlutina eða berum bollann upp að vörum okkar.
Volcanic glazes are of beautiful texture, either high-glossed or silky-glossed by our choosing, pleasant to the touch aswe fondle the glazed pottery or put it to our lips.
Það gerast oft skemmtilegir og jafnvel frábærir hlutir þegar að menn vinna saman að því, já og jafnvel eins og sumir séu leiddir inn á brautina okkar. Þannig fannst mér það vera með Bjarnheiði Jóhannsdóttur, verkefnastjóra hjá Nýsköpunarmiðstöð Íslands og leirlistakonu, en hún er með mastersgráðu í efnafræði glerunga frá Ungverjalandi. Ég hafði leitað til Atvinnuþrónarsjóðs Suðurlands 2004, til að fá leiðbeiningu og aðstoð við að byggja upp okkar fyrirtæki og var bent á Bjarnheiði sem slíkan ráðgjafa. Hún kom svo í heimsókn til okkar og þá kom í ljós að hún var ekki öll þar sem hún var séð, nei - hún var akkúrat það sem að við þurftum. Þetta vissum við ekki fyrir að Bjarnheiður væri með slíka þekkingu í okkar fagi.
Við vildum gera okkar eigin glerung á hlutina, sem að stæðist þær kröfur sem að gerðar eru til nytjaglerunga. Til þess þarf þekkingu, ekki má nota hvað efni sem er í glerung sem að kemst í snertingu við matvæli.
Þannig varð það að hugmyndin um Eldfjallaglerunga varð til, þeir voru færði okkur með Bjarnheiði, sem svo örlátlega gaf af sínum þekkingarbrunni. Í myndinni er viðtal við Bjarnheiði það sem að hún talar um Íslensku eldfjalla-jarðefnin og glerungana. Yndislegt að hlusta á hana fyrir okkur sem elskum þetta land, Ísland.
That was exactly my feeling when we got to know Bjarnheiður Jóhannsdóttir, the project manager forthe Nýsköpunarmiðstöð Íslands (The Icelandic Center of Innovation) and a pottery artist with a Masters degree in Chemistry of Glazes from Hungary. I had consulted the South-Iceland Workfund in 2004 for guidance and funds to help build our company andwas referred to Bjarnheiður as my consultant. We had no idea how lucky we were until she visited us and conveyed to us such professionalism and expertise in our field, helping us moving forward.
We wanted to make our own glazes for ourcreations, glazes which met the demands for applied-glazes. For that, expertise is demanded as it is not advisable to use any glaze for pottery made for food.
And so it was that the idea of the volcanic glazes emerged, brought to us by Bjarnheiður who so generously shared with us her knowledge. In the film there is an interview with Bjarnheiður where she talks of the Icelandic volcanic material and glazes, music to our ears and all who love Iceland.
Karolina Fund ehf © 2025 | Kt: 460712-1570 | VAT: 111464 | Bjargargata 1, 102 Reykjavík, Iceland